Wyjątkowość bajek o empatii polega na tym, że nie tylko opisują one świat relacji z perspektywy dziecka, lecz także uczą odkrywania i nazywania uczuć, a także potrzeb: tych widocznych, wyrażanych spontanicznie, i tych ukrytych głęboko w sercu. Rozpoznanie uczuć i potrzeb pozwala zaakceptować siebie i innych, jestkonieczne, by w pełni być sobą, bez czego z kolei niemożliwe jest szczęście.
·Jak zatroszczyć się o kogoś, kto źle się czuje?
·co chodzi w medytacji i skupianiu się?
·Jak odmówić komuś, kogo lubimy, a kto wyjątkowo czegoś pragnie – lecz my nie?
·Jak radować się chwilą i zachować dobre wspomnienia?
·Gdzie szukać pomocy, gdy ktoś jest dla nas niemiły?
·Co to znaczy, iż dorośli pracują?
·Jak dbać o więzi z osobami, które lubimy i na których nam zależy?
Oto niektóre z ważnych dziecięcych problemów, które pojawiają się w książce „Przyjaciele żyrafy”. Żyrafa Bibi, jej najlepszy przyjaciel, szakal Zenon, i inne zwierzęta z Leśnego Zakątka rozmawiają ze sobą na te właśnie tematy, czasem burzliwie.
Intencją autorek bajek o empatii (inspirowanych porozumieniem bez przemocy Marshalla Rosenberga) jest krzewienie wśród dzieci i dorosłych komunikacji opartej na wzajemnym szacunku, akceptacji i empatii. Takie podejście pozwala odkryć potencjał i wewnętrzne piękno w naszych dzieciach i w nas samych. Dlatego też w bajkach nie ma rad. Ich miejsce zajęło zaciekawienie drugą osobą – jej emocjami i potrzebami. Jest tu radość, złość, smutek, wdzięczność i mnóstwo innych uczuć. Emocje są szczególnie ważne, bo informują nas o potrzebach, o tym, co w danym momencie przeżywa równocześnie śladowy, jak i obfity bohater bajki.