Warszawa jako struktura emergentna stanowi kontynuację projektu Warszawa jako miasto symbiotyczne badającego bezpośrednio przestrzeń konfliktu odgórnego planowania i oddolnych działań w kontekście pl. Defilad w Warszawie.
Dysfunkcja otoczenia Pałacu Kultury i Nauki oraz kryzys miejskiego planowania wynikają z braku relacji pomiędzy zróżnicowanymi aktorami miejskich procesów. Publikacja wprowadza nowe pojęcia, a także horyzonty myślenia o mieście w kontekście systemów złożonych i ontologii.
Zawarte w niej teksty przybliżają pojęcie emergencji, w kontekście badań nad złożonością, odnoszą się do nieprzewidywalnego cyklu transformacji miejskiej. Zamieszczone w książce: fragment badań z zakresu socjofizyki i symulacji zachowań zbiorowych pokazują możliwości symulacji ruchu pieszych w określonej przestrzeni architektonicznej jako narzędzia wspomagającego diagnozę i optymalizację zarządzania infrastrukturą miejską.
Tkanka miejska powstaje w wyniku sumy negocjacji pomiędzy wszystkimi mieszkańcami i dryfu plotki, która w ramach cyklu entropii staje się zagrożona widmem katastrofy....