Forma ciało i brzemię imerium. o prozie władysława l. terleckiego (Agnieszka Izdebska)

Pisarstwo Władysława L. Terleckiego, twórcy uważanego, obok Teodora Parnickiego, za odnowiciela polskiej powieści historycznej i zasłużenie szczególnie wysoko lokowanego w hierarchii literackiej lat 1945-1989, wydaje się dziś niemal zupełnie zapomniane. Przekonać się o tym można zaglądając choćby do indeksów nazwisk, na które powołują się autorzy zbiorowych tomów poświęconych pisarstwu historycznemu. Ten stan rzeczy bywa odnotowywany "kuluarowo", w trakcie konferencji naukowych, i eksplikowany oficjalnie. Usytuowanie pisarza na obrzeżach zainteresowań nie tylko tak zwanych zwyczajnych czytelników, lecz też profesjonalistów-literaturoznawców, może posiadać swoje źródła w kilku zjawiskach. Skrupulatne ich rozpoznawanie wykraczałoby daleko poza literaturoznawcze ramy tej książki, niemniej, zarysowo i hipotetycznie, chciałabym jednak zrekonstruować przyczyny takiego lokowania dorobku autora Spisku. Niniejsza publikacja przybliża postać autora, sytuując go w kontekście literaturoznawczym.