Książka posiada zbiór esejów powstałych z fascynacji autora sylwetką wojewody płockiego Feliksa Szreńskiego. Autor urodził się w miejscowości Szreńsk na Mazowszu, będącej przez półtora wieku siedzibą znanego ongiś rodu Szreńskich herbu Dołęga. Feliks Szreński wzniósł w miasteczku stojący do dziś murowany kościół i efektowny zamek obronny, który aktualnie jest ruiną. Szreńsk, położony na rubieżach północnego Mazowsza, wplątany był poprzez wieki w zarzewia konfliktów z sąsiednimi plemionami Prusów, których tragiczne losy wiążą się z zaborczością zakonu krzyżackiego. Z ziem należących niegdyś do tych ludów przywędrowali pruscy praprzodkowie autora, zakładając gniazdo szlacheckie na terenie Grzybowa koło Mławy. Autor jest urzeczony złotym wiekiem XVI, kiedy to Polska była potęgą polityczną, militarną i gospodarczą, jak jeszcze w dziedzinie nauk i poezji. Pokazuje na stronach książki słynną, barwną postać polityka i poety, księcia biskupa Jana Dantyszka, sekretarza i ambasadora króla Zygmunta Starego. W swoich esejach opisuje liczne konflikty tamtych czasów, począwszy od walki księcia Siemowita IV o koronę polską, zakończonej ugodą z księciem Władysławem Jagiełłą, po wojny z zakonem krzyżackim i z księciem Albrechtem Hohenzollernem. Przytacza także smutną opowieść o końcu linii władców z dynastii Jagiellonów, osłodzoną jednak sukcesem politycznym - powstaniem Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Opisy dramatycznych wydarzeń tamtych lat autor łagodzi, przedstawiając typowe dla owej epoki obyczaje, takie jak polowania czy zwyczaje kulinarne.