Pewnego dnia ludzkość opanowała epidemia nieśmiertelności. Nikt nie umiera, wszyscy pozostają uwięzieni w swoich ciałach, a skrupulatniej w takiej postaci, w jakiej zastała ich epidemia. Jakie decyzje polityczne należy podjąć, by zniwelować skutki ponadczasowości? Czy rozgrywki polityczne na najwyższych szczeblach władzy okażą się ważniejsze od zdrowego rozsądku i dobra obywateli? Podjęcie niełatwych decyzji komplikują mniej lub bardziej wymuszone konflikty ideologiczne.
W tle rozgrywają się losy polskiego polityka, jego rodziny, kochanki oraz najbliższych znajomych na przestrzeni kilkudziesięciu lat, które nastały po dniu, kiedy wszyscy na świecie dowiedzieli się, iż będą żyć wiecznie.
To nadzwyczajny punkt wyjścia do tego, by przyjrzeć się poszczególnym bohaterom, lecz także Polsce i światu w obliczu tego niespodziewanego cudu, który nad wyraz błyskawicznie okazuje się przekleństwem. Realizm miesza się tu z fantazją, tragedia z farsą, czułość w opisie ludzi i zjawisk z nieodpartym szyderstwem.
To powieść wzruszająca i brutalna zarazem, delikatna i okrutna. Jak życie. Nawet to nieprzemijalne.