Przedstawiona w książce teoria statusowo-transformacyjna umieszcza zabawę w kręgu refleksji nad człowiekiem i – zgodnie z tytułem studium – właśnie w człowieku upatruje konstytutywne właściwości zabawy.
Teoria zezwala na produktywną analizę wszystkich procesów ludycznych i ich taksonomię. Do analizy służy wytworzony na jej gruncie model generatywny, opracowany tak, żeby ująć wszelkie właściwości statusowe – zarówno gdy są obecne i budują podmiotowość uczestników ludycznego zdarzenia, jak i gdy ich brak, a podmiotowość uczestników zostaje radykalnie obniżona.