„ Sen ” to utwór autorstwa Bolesława Prusa, jednego z najwybitniejszych przedstawicieli polskiej literatury pozytywizmu i współtwórcy realizmu.
“rezultatem tak szczególnych warunków finansowych ubogi student miał zaklęśnięte piersi, konkretnie zapadły brzuch i głowę zwieszoną; nie ze smutku bynajmniej, ale z tej racji, iż jego biedna głowa posiadała nierównie więcej nauki, niż można było udźwignąć na tak nad wyraz chudej szyi.
— Gdybym był Panem Bogiem, inaczejbym świat urządził — mówił niekiedy. — Wynalazłbym sobie korepetycję za trzydzieści rubli na miesiąc, jadłbym codzień obiad, sprawiłbym palto na zimę, płaciłbym za mieszkanie... A tak...
Niekiedy sięgał fantazją w przyszłość i myślał:
— Dałbym sto dukatów temu, ktoby mi powiedział: czy ja skończę medycynę, czy nie?... Bo z tym głupim kaszlem, z temi gorączkami, z tem pluciem... Zresztą, co mi tam! Nie ja będę winien, jeżeli Europa straci wyśmienitego lekarza... Jakbym ja pysznie leczył!... Każdemu pacjentowi jedna recepta: mieszkanie suche, codziennie opalane; śniadań i kolacyj można nie jadać, lecz obiad bezwarunkowo; odzienie powinno być całe i zaimplementowane do pory roku. Przytem, co najmniej, trzeba mieć dwie własne koszule i... Wystrzegać się lekarzy i lekarstw.”