Sens i bezsens resocjalizacji penitencjarnej - casus polski (Henryk Machel)

Książka jest głosem w toczącej się w ostatnich latach w Polsce dyskusji na temat poprawczej roli wykonywania kary pozbawienia wolności. Sporo mówi się o resocjalizacji penitencjarnej, niektórzy autorzy, jednocześnie teoretycy, jak i praktycy penitencjarni mają wątpliwość co do jej sensu, uważają, iż jest to raczej idea, a nie realna możliwość. Autor książki jest zdania, że resocjalizacja jest niezbędna dla zmniejszenia recydywy przestępczej, ale musi ona zaistnieć rzeczywiście, a nie tylko w zapisach kodeksowych. W książce Autor starał się wskazać na rozwój i ciągłość polskiej myśli w zakresie resocjalizacji penitencjarnej. W publikacji przedstawiono oceny i przemyślenia, będące owocem wielu lat praktyki penitencjarnej oraz studiów literatury. Autor zwraca uwagę na stare,w głównej mierze na nowe problemy polskiego więziennictwa, których istota sprawia, iż są skomplikowane do rozwiązania. Wiążą się one z nowymi rodzajami przestępstw i nowego rodzaju przestępcami. W książce zamieszczono przykłady atrakcyjnych programów resocjalizacyjnych o charakterze autorskim, a także odniesiono się do niedostateczności merytorycznej polskiego systemu readaptacji społecznej. Na końcu opracowania Czytelnik odnajdzie uwagi na temat sprawności resocjalizacyjnej więzienia. Publikacja jest adresowana do studentów prawa, pedagogiki, psychologii i socjologii oraz do pracowników naukowych tych dyscyplin, ciekawych się problematyką penitencjarną. Z pewnością będzie {pomocn|przydatn)a praktykom penitencjarnym, sędziom karnistom i sędziom penitencjarnym, kuratorom sądowym, politykom mającym wpływ na kształt polityki penitencjarnej w naszym kraju oraz wszystkim, których interesuje problematyka wykonywania kary pozbawienia wolności w Polsce.