Współczesne paradygmaty pedagogiki specjalnej (Amadeusz Krause)

prezentujemy Czytelnikom książkę, będącą propozycją swoistej mapy paradygmatycznej. Ma ona charakter dezaktualizacji i aktualizacji kluczowych dla pedagogiki specjalnej zagadnień, a jej kompozycja wyznacza autorską wizję rozwoju naukowego tej dyscypliny.

Subiektywizm prezentowanego modelu związany jest zwykle z wyborami, jakich autor musiał dokonać w książce. Ów problem podjął od podstaw, próbując ustalić czym jest paradygmat i jakim ulega zmianom, przy jednoczesnym uwzględnieniu odmienności znaczenia tego terminu w innych subdyscyplinach edukacji.

W prezentowanej publikacji autor odniósł się do dorobku wspomnianych subdyscyplin. Podjął zadanie określenia miejsca i istoty paradygmatu w naukach humanistycznych. Odwołał się do poglądów Thomasa S. Kuhna, będącego inicjatorem dyskusji paradygmatycznej oraz do prac Zbigniewa Kwiecińskiego, Bogusława Śliwerskiego, Lecha Witkowskiego, Teresy Hejnickiej-Bezwińskiej, Bogusława Milerskiego, Joanny Rutkowiak, Krzysztofa Rubachy.

Autor musiał dokonać wyborów jeszcze w analizach dotyczących pedagogiki specjalnej. Wynikało to z tego, że paradygmaty naukowe nie za każdym razem znajdują odzwierciedlenie w rzeczywistości rehabilitacyjnej lub posiadają w niej inny zakres, są inaczej określane lub rozumiane.

Amadeusz Krause podjął się pewnego uporządkowania teoretycznego tych kategorii.Treść książki przedstawiona została w trzech częściach zawierających po cztery rozdziały. Autor w części I pokazuje tło przeobrażeń paradygmatycznych związanych z niepełnosprawnością, w części II rozważa o ryzyku i dylematach tworzenia paradygmatów w pedagogice specjalnej, w części III najbardziej obszerniej treściowo prezentuje przemiany paradygmatyczne w pedagogice specjalnej, aktualne (świeże) paradygmaty upowszechniane w tej nauce i ich społeczne konsekwencje.

Treść książki zamyka zakończenie w którym Autor stara się odpowiedzieć na pytanie: co zmieniają paradygmaty w pedagogice specjalnej? Książka jest teoretyczną monografią współczesnych paradygmatów pedagogiki specjalnej.

………………………..[…] spory walor książki stanowi ujmowanie paradygmatów pedagogiki specjalnej w kontekście zmian społecznych i ideologicznych, które były wynikiem zmian, ogólnosystemowych w Polsce. Książka mieści plastikowy obraz teorii i praktyki pedagogiki specjalnej w okresie przemian, pokazuje te jej aspekty, w których dokonały się humanistyczne przeobrażenia i te które są na te przeobrażenia niepodatne, pozorują je, stosują przeróżnego rodzaju społeczne kamuflaże i tkwią nadal w okowach starych paradygmatów.

Autor nadaje teoretycznym paradygmatom znaczącą role w określaniu tożsamości pedagogiki specjalnej i wyznaczaniu kierunków jej rozwoju. […] z recenzji Prof. Nadzw. Dr hab. Aleksandry Maciarz Książka przystępna w wersji elektronicznej w następujących witrynach: