Współcześnie nauka postaw obywatelskich utożsamiana jest zwykle z zaangażowaniem w działalność społeczną i kształtowaniem społecznej tożsamości. [...] jako konieczne jawi się dzisiaj budowanie określonego etosu - zbioru normatywnych i poznawczych cech, a także dyspozycji jednostek przy jednoczesnym podkreśleniu aktywnego aspektu bycia obywatelem. Autorzy podjęli się próby wykazania, iż mimo zmieniającej się rzeczywistości zasadnicze wartości stanowiące o funkcjonowaniu społecznym człowieka są trwałe. Zagadnienie to ma szczególne znaczenie, kiedy analizie poddawane jest życie obywatelskie. [...] Cele wychowania obywatelskiego koncentrują się na wyposażaniu ucznia w wiadomości, wyrabianiu umiejętności i kształtowaniu postaw, natomiast sfera wartości jest w nich bagatelizowana. W rezultacie tak przygotowany "młody obywatel" ma wiedzę dotyczącą formalno - prawnych aspektów życia w społeczeństwie demokratycznym, natomiast nie czuje zapotrzebowania zaangażowania w nie. Aczkolwiek nawet rozległa wiedza zdobyta w procesie kształcenia szkolnego nie przekłada się wprost na wysoki stopień energiczności obywatelskiej uczniów.