"odra" (1945-1950) monografia czasopisma (Paweł Sarna)

Główne zamierzenie naukowe autora książki koncentruje się na historii, roli czasopisma społeczno–kulturalnego „Odra” pokazującego się w latach 1945–1950. Periodyk, założony poprzez publicystów i literatów skupionych wokół Wilhelma Szewczyka, ukazywał się w Katowicach najpierw jako dwutygodnik, a od 1946 r.

jako tygodnik. „Odra” w ciągu kilku lat zdobyła pozycję jednego z największych pism społeczno–kulturalnych w powojennej Polsce. Przedstawiona publikacja bez wątpienia dotyczy spuścizny o szczególnym znaczeniu.

Według autora dużą wartością czasopisma są jego aspekty programowe, dlatego również zostały obszernie przedstawione i zanalizowane. „Odra sięgała do myśli narodowej międzywojnia. Publicyści pisma sformułowali także program kulturalny dla – posługując się ówczesną nomenklaturą – Ziem Odzyskanych.

Ze szczególnym zaangażowaniem „Odra” nawiązywała polemiki między innymi z „Kuźnicą”, będącą ofensywnym organem myśli marksistowskiej. Autor przedstawił jeszcze sylwetki założycieli czasopisma, przede wszystkim Wilhelma Szewczyka, wybitnego pisarza, a także niemcoznawcy.

W „Odrze” publikowali cenieni powszechnie twórcy, przede wszystkim ci, którzy z biegiem czasu coraz mocniej wpływali na kształt literatury i kultury polskiej: Tadeusz Różewicz, Tymoteusz Karpowicz czy Stanisław Lem.

Ważną częścią publikacji są zatem również analizy tekstów literackich.