Działania poszczególnych państw związane z promocją gazu ziemnego wynikają w dużej mierze ze wzrastającej świadomości wyzwań środowiskowych i realizacji rygorystycznych przepisów w zakresie redukcji szkodliwych skażeń.
Polityka Unii Europejskiej od lat sukcesywnie zmierza do zastępowania węgla i ropy naftowej czystszymi paliwami alternatywnymi. Kierując się względami poprawy bezpieczeństwa energetycznego uwydatnia zarazem potrzebę dywersyfikacji paliw, źródeł dostaw i połączeń tranzytowych.
Obserwowany od ponad dekady dynamiczny rozwój globalnego rynku LNG na świecie stanowi, jak się wydaje, odpowiedź na te wyzwania. Najczęściej formuje realną alternatywę dla transportu gazu rurociągami.
(…) Autor poddał analizie możliwości związane z rzeczywistym i potencjalnym tworzeniem centrów obrotu gazem w obszarze Morza Śródziemnego z uwzględnieniem planowanych i eksploatowanych terminali LNG. (…) Struktura pracy jest spójna i przejrzysta.
Atutem książki jest jej bieżący i przekrojowy charakter. Napisana jest przystępnym językiem, co sprawia, iż może być adresowana do szerokiego grona odbiorców, w tym przedstawicieli środowisk akademickich, biznesowych, ośrodków analitycznych, a także administracji państwowej.
Z recenzji dra hab. Łukasza Gacka, prof. UJ