Przedmiotem analiz są rozmaite ujęcia historii filozofii prezentowane poprzez myślicieli, którzy z rozmaitych powodów popadli w zapomnienie. Pierwszy z nich, Karl Groos, jest najmniej znany z całej trójki, ale z jednej strony jest uczniem Kuno Fischera, z drugiej – nauczycielem Willy Mooga.
Historia filozofii Groosa zostaje ujęta w świetle systemów filozoficznych, które autor próbuje zredukować do trzech głównych typów. Hans Leisegang jest myślicielem, który historię filozofii pojmuje poprzez pryzmat ujawniających się w niej form myślowych, powracających z przeróżnym natężeniem a rozmaitych doktrynach.
w dodatku jest Leisegang filozofem, który z powodów politycznych dwa razy został pozbawiony profesury w Jenie. Pierwszy raz poprzez nazistów, drugi raz za sprawą okupujących Niemcy sowietów. Willy Moog jest najbardziej znanym spośród trzech filozofów, ale popadł w zapomnienie pomiędzy innymi dlatego, iż jego życie zakończyła samobójcza śmierć.
Moog pokazuje się jako autor kilku stanowczych historii filozofii, spomiędzy których na szczególną uwagę zasługuje ta, która demonstruje dzieje myśli przez pryzmat biografii filozofów. Książka jest adresowana do każdego, kto zainteresowany jest historią filozofii jako sposobem prezentacji myśli filozoficznej.