Człowiek i paideia. realistyczne podstawy filozofii wychowania (Mikołaj Krasnodębski)

W książce nie tylko analizuje się polską pedagogikę po 1989 roku, lecz podejmuje się próbę sformułowania realistycznej filozofii wychowania. Zdaniem autora u podstaw wychowania leży wcześniej przyjęta koncepcja człowieka i jego działania, a zatem antropologia i etyka.
Wskazuje się więc na filozoficzne przedzałożenia teorii wychowania. W Człowiek i paideia wskazuje się na aktualność filozofii klasycznej oraz jej paideii, która jest teorią kształcenia i wychowania. Stąd tytuł pracy: Człowiek i paideia. Wskazuje to na przedmiotmaterialny rozprawy. Jest nim związek wychowania z tradycyjną filozofią człowieka i jej etyką. Przedmiotem formalnym pracy jest aspekt realizmu, o czym zawiadamia podtytuł: Realistyczne podstawy filozofii wychowania.

Praca jest asygnowana dla pedagogów i filozofów, a także tych wszelkich osób, które są
zainteresowane teorią wychowania.