Boska komedia (wł. Divina Commedia) – poemat włoskiego poety Dantego Alighieri, napisany w latach 1308–1321. Boska komedia jest syntezą średniowiecznej myśli filozoficznej, historycznej, teologicznej i panoramą świata. Jako arcydzieło literatury włoskiej, należy do klasyki światowej i wywarła duży wpływ na kulturę europejską. Poemat demonstruje wizję wędrówki poety przez zaświaty – Piekło, Czyściec i Raj. Pomysł wędrówki w zaświaty (zwany katabazą) Dante zaczerpnął od swoich poprzedników – motyw ten pojawia się w literaturze starożytnego Rzymu (bezpośrednią inspiracją Dantego była Eneida Wergiliusza, jak i literaturze okresu przeciętniewiecza. Dante rozwinął ten motyw w spory poemat, czyniąc samego siebie głównym bohaterem, aczkolwiek należy mieć świadomość, że w poemacie mamy do czynienia z dwoma wcieleniami Dantego – po pierwsze bohatera, który wędruje po zaświatach, po drugie narratora, który z perspektywy czasu opowiada historię swej wędrówki. (za Wikipedią).