Dynastia jagiellonów w polsce (Urszula Borkowska)

PANORAMA DZIEJÓW JEDNEJ Z NAJPOTĘŻNIEJSZYCH DYNASTII przeciętnieWIECZNEJ I NOWOŻYTNEJ EUROPY! Książka: - przedstawia pogmatwane dzieje dynastii Jagiellonów w Polsce, - demonstruje wyniki najnowszych badań nad dynastią Jagiellonów i państw znajdujących się w ich władaniu, - szczegółowo opisuje stosunek Jagiellonów do takich zagadnień, jak religijność, wykształcenie, praca, pożywienie, wypoczynek i rozrywki, - demonstruje życie dworu jagiellońskiego w czasach jego politycznej i kulturalnej świetności, przedstawia struktury władzy państwa polskiego i funkcje najważniejszych urzędników państwowych od końca XIV do ostatnich dziesięcioleci XVI wieku, - gromadzi biogramy wszystkich przedstawicieli dynastii jagiellońskiej. Autorka istotnie kompetentnie i na szerokim tle europejskim ukazała dokonania polityczne Jagiellonów, ich dwór oraz życie dworskie i rodzinne, wnosząc także niemało szczegółowych ustaleń badawczych w tym zakresie. Wysokie walory pracy siostry Urszuli Borkowskiej OSU oraz jej spektakularna polszczyzna oraz przejrzysty wykład sprawiają, iż będą z niej korzystać badacze (mediewiści i nowożytnicy zróżnicowanych dziedzin),na dodatek studenci kierunków humanistycznych i miłośnicy historii. (Prof. Dr hab. Krzysztof Ożóg, Instytut Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego) Zygmuntowi Augustowi, który wydawał krocie na materiały i na szyte dla niego stroje, garderoby mógł pozazdrościć niejeden renesansowy władca. Mimo to współczesne o nim opinie podkreślają, że na co dzień „król ubiera się skromnie”. Legat papieski Bernard Bongiovanni, autor tej opinii, dodał, że król „ma różne stroje węgierskie, włoskie, ze złotogłowiu i sukna równocześnie na lato, jak i na zimę. Te ostatnie podszyte są sobolami, rysiami i czarnymi lisami. Ich koszt można obliczyć na około 80 000 skudów. (...) Odwiedzającym króla posłom obcych władców, także legatom papieskim przybywającym do Polski dość często w 2. Połowie XVI wieku, Zygmunt August prezentował się niemal za każdym razem w strojach koloru czarnego lub szarego. Ten jego zwyczaj obrósł legendą, którą zanotował wysłannik papieża, Juliusz Ruggieri, w swoim sprawozdaniu z 1568 roku: „Od młodości [król] lubił ubierać się bogato i kolorowo. Miał rozmaite stroje, przede wszystkim włoskie i węgierskie. Dziś ubiera się skromnie w długie szaty i na czarno mimo,mnóstwo bogatych ubiorów. To,choćby swoje komnaty kazał wybić czarnymi suknami, przypisują jedni żałobie po ukochanej żonie Barbarze, inni smutkowi z powodu utraty Połocka, zabranego przez Moskwę. (Fragment tekstu)