"Książka Mnemozyne i córki jest pierwszą plastikową i przekrojową, cenną próbą spojrzenia na literaturę polskiego oświecenia stanisławowskiego przez kategorie badawcze proponowane w nurcie humanistyki skupionej na zagadnieniach pamięci. […] Opracowanie przez Profesor Teresę Kostkiewiczową obrazów przeszłości jednostkowej i zbiorowej w polskiej literaturze osiemnastowiecznej w ich związkach ze zjawiskami, które można uchwycić dzięki inspiracjom i rozpoznaniom humanistyki zainteresowanej pamięcią, jest z całą pewnością pozycją wartą popularyzacji nie tylko w środowiskach literaturoznawców i studentów polonistyki. Przynosi bowiem wzór i szansę aktualizacji upowszechnionych przez edukację szkolną ujęć tradycji literackiej okresu stanisławowskiego, nowego określenia jej znaczenia dla późnego oświecenia, już porozbiorowego, i dla narodzin romantycznej antropologii - słowem to lektura także dla nauczycieli i wszelkich myślących nad źródłami i kształtem tożsamości własnej, indywidualnej i zbiorowej Polaków, a także Europejczyków korzystnie osadzonych we wspólnej kulturze europejskiej: mitologii antycznej, wyobrażeniach biblijnych, doświadczeniach historycznych i formach i ekspresji".
Z recenzji prof. Dr hab. Barbary Judkowiak