Powstawanie nowych przedsiębiorstw energetycznych na obszarach wiejskich z jednej strony stanowi wyzwanie, z drugiej zaś wytwarza szansę rozwoju. Przejście od scentralizowanej energetyki klasycznej w kierunku zdecentralizowanej energetyki odnawialnej wykorzystującej zasoby lokalne to proces wielopłaszczyznowy, dotyczący nie tylko zmian technicznych, ale wymagający z reguły przeobrażeń społecznych i przestrzennych. Przekształcenia w sektorze energetycznym kreślą także perspektywę indukowania nowych bodźców rozwoju społeczno-gospodarczego danego obszaru i mobilizacji potencjału lokalnego. Działając w lokalnych układach, kreując sieć powiązań, zakorzeniając się, przedsiębiorstwa energetyczne kreujeją możliwość uruchomienia sił napędowych lokalnych gospodarek. Wykonane relacje i pogłębiana współpraca to także wspaniała płaszczyzna popularyzowania działań edukacyjnych w zakresie postaw i zachowań standardowych dla społeczeństwa niskoemisyjnego. Formułowanie założeń sprawnych polityk lokalnych, bardzo w zakresie upowszechnienia się gospodarki niskoemisyjnej, musi uwzględniać zidentyfikowane procesy odnoszące się do rangi powiązań między nowymi podmiotami energetycznymi a lokalnym otoczeniem.