Obszar współczesnej rzeźby, który w XX w. Ulegał skokowemu zwiększeniu, od lat 60., przyjmował niejednokrotnie metaforyczną formę kłącza rozwidlającego się w przeróżnych kierunkach, nie dających się określić prostymi jednoznacznymi definicjami.
Podobne problemy obserwujemy w polu badań nad rzeźbiarską figuracją. Książkę współtworzą cztery rozdziały, z najróżniejszych perspektyw wyróżniające ewolucje powojennej rzeźby polskiej, z jednoczesnymi kontekstami sztuki spoza granic naszego kraju.
Cennymi materiałami wprowadzonymi do wszystkich rozdziałów są wspomnienia Artystów, którzy poświęcili czas na spotkania z autorką. Publikacja jest zarazem zbiorem dokumentów, przybliżających materiał trudno dostępny, o twórcach często dziś zapomnianych, o dziełach rozproszonych po muzeach i kolekcjach.
jednakowo ważną bazą publikacji pozostają nieraz hermeneutyczne wypowiedzi kilku pokoleń teoretyków, historyków i krytyków sztuki. Tablice dopełniające znajdują się na końcu książki.