(..)Zamiarem autorów niniejszego opracowania było przedstawienie różnorodnych rozwiązań organizacyjnych związanych z zapewnieniem bezpieczeństwa imprez masowych w Europie. W tym celu dokonano analizy treści przepisów prawa obowiązujących w wybranych krajach europejskich i w prawie międzynarodowym.
Autorzy przeprowadzili również wizyty studyjne w wybranych obiektach sportowych, równocześnie w Polsce, jak i poza jej granicami (m.in. W dużej Brytanii i Portugalii), mieli możliwość bezpośrednio uczestniczyć w procesie organizacji oraz zabezpieczenia krajowych i międzynarodowych imprez sportowych, zapoznali się także z dokumentacją oraz z infrastrukturą tych obiektów.
przy pomocy metody sondażu diagnostycznego zrealizowano szereg wywiadów z przedstawicielami podmiotów zaangażowanych w cykl zapewnienia bezpieczeństwa imprez masowych, m.in.: funkcjonariuszami Policji, organizatorami imprez, kierownikami ds.
bezpieczeństwa, przedstawicielami krajowych punktów informacyjnych (kontaktowych) ds. Imprez sportowych. Pozyskane dane umożliwiły gruntowne poznanie teoretycznych podstaw systemu zabezpieczenia imprez masowych, natomiast wykorzystanie metody obserwacji uczestniczącej pozwoliło na zapoznanie się z praktykami użytkowanymi poprzez poszczególne służby w przedmiotowym zakresie.
Zamierzeniem autorów była analiza sposobu zapewnienia bezpieczeństwa w jak największej liczbie państw europejskich, jednak z przyczyn niezależnych, m.in. Braku możliwości nawiązania kontaktu z osobami zajmującymi się tą problematyką i zbyt małego zasobu przekazanych informacji (np.
spowodowanego brakiem regulacji prawnych), w opracowaniu uwzględniono dziewięć państw, tj.: Polskę, Wielką Brytanię, Niemcy, Francję, Holandię, Ukrainę, Rumunię, Bułgarię i Słowację. Omówione zostały dodatkowo międzynarodowe i unijne standardy legislacyjne dotyczące bezpieczeństwa imprez masowych.(...)