Wacław rzewuski i przygody jego w arabii (Lucjan Siemieński)

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu Wacław Seweryn Rzewuski znany tez jako: Emir Tadż el faher Abd-el-Niszan; Emir Arslan; Abu Assed; Le Comte W.

S. R.; Dżiecar el cheil; Hrabia W. S. R.; W... R..., (1784-1831) – syn Seweryna Rzewuskiego, hetmana polnego koronnego i Konstancji Małgorzaty Lubomirskiej, podróżnik, orientalista, pamiętnikarz, poeta, jeździec i znawca koni.

W 1817 r. Wyjechał na Wschód w misji zakupu koni arabskich dla cara Aleksandra I. W latach 1818-1820 podróżował po Bliskim Wschodzie. W Arabii poznał pustynię i jej mieszkańców. Zwiedził Syrię, Irak, Liban, a także Palestynę.

W 1818 r. Jako jeden z wodzów eskorty dotarł wraz z wielką pielgrzymką do bram Mekki. Opracował m.in.: plan meczetu w Mekce (na podstawie innego źródła, bo sam do Mekki nie wjechał), mapy Persji, a także Półwyspu Arabskiego.

Pozyskał zaufanie i przyjaźń przywódców szczepów beduińskich. Z wodzem rodu Roualla, Edre ibn Shalanem, zawarł przymierze krwi. Rzewuski zżył się z Beduinami – mieszkał z nimi, polował, świętował i brał udział w ich wyprawach wojennych.

Kunszt wojenny i odwaga przyniosły mu podziw i sławę. Przyjęty do 13 plemion arabskich otrzymał tytuł emira i imiona: Tadż al-Fahr („Korona sławy"), Abd al-Niszan („Sługa znaku"). Po powrocie do kraju osiadł w rodzinnym Sawraniu na Podolu.

Miał bogatą serię orientalnych rękopisów, książek, strojów, broni i fajek. Dużo czasu spędzał w stroju beduińskim w siodle wśród Ukraińców, nocując w stepach pod namiotem. (za Wikipedią).