W niniejszej publikacji Autor pokazuje położenie osób pokrzywdzonych poprzez przemoc w rodzinie również po to, aby walczyć ze stereotypami, aby poruszyć tych najszczególniej obojętnych, by zmobilizować do wytężonej pracy, rozumianej również jako doskonalenie zawodowe, te wszystkie osoby, które w zakresie szerokiej współpracy instytucjonalnej zobligowane są do podejmowania określonych prawem działań profilaktycznych, uniemożliwiawczych, szkoleniowych, interwencyjnych.
Przemoc domowa to zjawisko istniejące w naszym społeczeństwie, na które nie za każdym razem jesteśmy w stanie w odpowiednim momencie zareagować. Możemy jednak sprawnie z nim walczyć albo… przyzwolić na niemy akt samounicestwienia się licznych rodzin.
Poza teoretycznym ujęciem omawianej tematyki Autor pokazuje ponadto wyniki badań przeprowadzonych wśród młodych policjantów i personelu medycznego jednej z placówek psychiatrycznych, czyli przedstawicieli tych podmiotów, które ustawowo umiejscowione zostały w państwowym systemie zapobiegania tym zjawiskom.
Celem badań było potwierdzenie postawionych hipotez lub zaprzeczenie im (znalazły się wśród nich m.in. Te dotyczące poziomu wiedzy ogólnej i zawodowej w zakresie zjawiska przemocy w rodzinie). W monografii zaprezentował też wyniki badań grupy 46 skazanych sprawców zabójstw z motywów ekonomicznych.
Tym samym Autor podjął się próby udzielenia odpowiedzi na szereg pytań, w szczególności oscylujących w obrębie hipotezy, iż doznania przemocy fizycznej i psychicznej w okresie wczesnorozwojowym w środowisku rodzinnym mogły mieć albo miały wpływ na przebieg dalszego życia przestępczego tych osób.