Sara pisze wierszyki i rymowanki pod wpływem chwili, nastroju, wydarzenia... Mogą to być sprawy błahe albo ważne dla nastolatki.
Kieruje je do osób jednocześnie w swoim wieku, jak i dla dorosłych, którzy jeszcze nie zapomnieli w sobie dziecka, albowiem wprowadzają one w korzystny nastrój Czytelnika niezależnie od wieku.
Wierszyki przekazują przemyślenia nastolatki, która już wie, że „szczęście to przewaga pozytywnej codzienności nad mniej miłymi dniami naszego życia”.
Choć Sara nie czytała jeszcze dzieła profesora Władysława Tatarkiewicza O szczęściu, to instynktownie wciela jego myśli w swoje życie i w zabawny sposób proponuje je Czytelnikom