Utwór publicystyczny napisany poprzez polskiego jezuitę Piotra Skargę w 1597 r. Posiada osiem kazań, które nie zostały nigdy wygłoszone. Zawierają najważniejsze postulaty dotyczące reformy państwa, skierowane są przeciw ideom reformacyjnym.
Osiem „Kazań sejmowych” to osiem rozdziałów rozprawy politycznej o najważniejszych niedomaganiach Rzeczypospolitej („trawionej poprzez liczne choroby”) i o sposobach ich przezwyciężenia.