Nadzór bankowy w polsce. dyskusja możliwych rozwiązań (Bogusław Bujak)

Publikacja jest wynikiem zainteresowań badawczych autora, obejmujących zagadnienia nadzoru finansowego, ze szczególnym uwzględnieniem organizacji funkcji nadzoru nad sektorem bankowym. Poruszana problematyka dotyczy aspektu organizacyjnego sprawowania nadzoru bankowego, którego efektywność i produktywność można analizować z punktu widzenia zarządzania.

Obserwowane dążenie Unii Europejskiej, a także poszczególnych jej członków do podniesienia rangi i roli banku centralnego w pełnieniu funkcji nadzorczych uruchomiło szeroką polemikę teoretyków i praktyków polskiego sektora bankowego. Docelowo powinno to doprowadzić do wypracowania modelu organizacji nadzoru europejskiego. W wyniku przeprowadzonej dyskusji, autor przedstawia możliwe przyszłe rodzaje organizacji nadzoru bankowego w Polsce, które antycypują osiągalne kombinacje decyzji dotyczących przystąpienia Polski do unii walutowej i / lub unii bankowej.

W ramach pierwszego rozdziału przedstawiona została tematyka ryzyka bankowego. W rozdziale tym podjęto także analizę wieloaspektowego charakteru funkcji nadzoru bankowego i modelu jej organizacji, w tym modelu organizacji nadzoru bankowego w ramach nadzoru finansowego. W jej wyniku nastąpiło usystematyzowanie podziału modeli organizacji nadzoru bankowego w grupach nadzoru finansowego (sensu largo).
Rozdział drugi poświęcono badaniom rozwoju modeli organizacji i regulacji nadzoru bankowego w Polsce na tle rozwiązań w wybranych krajach europejskich.
W trzecim rozdziale została przeprowadzona analiza determinant mających wpływ na zmiany funkcji nadzoru bankowego. Wyniki wskazują na ich cztery główne grupy. Pierwsza – utworzona z determinant o charakterze politycznym. Druga – obejmuje determinanty o charakterze prawnym, W trzeciej znajdują się determinanty techniczne, zaś w ostatniej – o charakterze ekonomicznym.
W ostatnim rozdziale pozostały przedstawione konkluzje z badań, a także wyprowadzone wnioski. W ich wyniku został zaprojektowany model organizacji nadzoru bankowego, który mógłby zostać zaaplikowany w praktyce w Polsce. Model pozostał przedstawiony w ujęciu wariantowym w celu zapewnienia jego uniwersalności, niezależnie od ostatecznych decyzji dotyczących przystąpienia Polski do unii walutowej albo unii bankowej. W nowym modelu uwzględniono aspekty społecznej wykorzystaneczności funkcji nadzoru bankowego, gdyż w ostateczności to właśnie klient banku stanowi jego wartość sui generis.