Jeden z najważniejszych pomników historiografii starożytnej. Jest to najstarsze dzieło Józefa Flawiusza. Uważa się, że tę relację - składającą się z siedmiu ksiąg - przygotował, aby uświadomić Żydom potęgę Rzymu i w ten sposób zapobiec buntom. W pismach tych pokazuje najpierw skrupulatną analizę historii Żydów, od zdobycia Jeruzalem poprzez Antiocha Epifanesa (w II wieku p.n.e.) do burzliwego roku 67 n.e. Następnie jako naoczny świadek relacjonuje wojnę, która toczyła się w kolejnym dziesięcioleciu, aż do roku 73.