Słownik pedagogiki specjalnej (Wydawnictwo Naukowe PWN)

Słownik posiada hasła z zakresu:
- diagnozy i stymulacji rozwoju dzieci z rozmaitymi rodzajami i stopniem niepełnosprawności;
- patologii i profilaktyki rozwoju;
- edukacji, rehabilitacji, resocjalizacji, a także terapii medycznej i psychologiczno-pedagogicznej osób niepełnosprawnych;
- społecznego funkcjonowania osób niepełnosprawnych w różnorodnych środowiskach życia;
- regulacji prawnych dotyczących tych osób,
a także biogramy prekursorów i twórców pedagogiki specjalnej.


Obowiązkowa lektura nie tylko dla studentów i pracowników naukowych, lecz także dla wszystkich posiadających kontakt i pracujących z osobami niepełnosprawnymi.

Małgorzata Kupisiewicz - dr hab., prof. Akademii Pedagogiki Specjalnej im. M. Grzegorzewskiej, kierownik Zakładu Surdopedagogiki Wydziału Nauk Pedagogicznych APS.



Każdego niemal roku wzrasta liczba osób niepełnosprawnych w rozmaitym wieku dotkniętych w przeróżnym stopniu i najróżniejszymi rodzajami niepełnosprawności. Z danych Światowej Organizacji Zdrowia z przełomu XX i XXI wieku wynika, że na kuli ziemskiej ilość niepełnosprawnych wynosiła około 500 milionów ludzi, a w Polsce obejmowała około 12% ogółu ludności, w tym ponad 3% dzieci w wieku do 14 roku życia. Znaczy to, że ponad 4 miliony osób wymagało u nas i nadal wymaga – trwale lub okresowo – zróżnicowanych form i zakresów diagnozy, profilaktyki, rehabilitacji, a także terapii o charakterze opiekuńczym, leczniczym i psychopedagogicznym oraz wsparcia socjalnego i prawnego. (…) znaczny udział w realizacji tego celu ma pedagogika specjalna.
[fragment Przedmowy]