Książka pokazuje jasne i ciemne strony PRL okraszone dowcipami i anegdotami z tych czasów. Śmiech i żarty były wariantym muru obronnego, zapory broniącej przed okropnościami i niedogodnościami tego okresu, jak też przed szarzyzną dnia codziennego. Ukazano metody działania władzy tzw. Realnego socjalizmu i zwykłą ludzką zdolność do przetrwania, reglamentację towarów, kolejki i permanentne braki w zaopatrzeniu, gnębienie przejawów prywatnej inicjatywy,na dodatek rozwój kultury w tych czasach. Dużo miejsca poświęcono socrealizmowi, który miał być nowym, oczywiście lepszym nurtem współczesnej sztuki, i odejściu od tego nurtu na rzecz rozwoju filmu, teatru i literatury, w takim stopniu, w jakim pozwalała na to cenzura.
Książka pokazuje problemy tego okresu, lecz autorka zdaje sobie sprawę, iż w pamięci wielu ludzi wydaje się on najcudowniejszy, ponieważ był czasem ich młodości.