Książka stanowi pierwsze w polskiej literaturze prawniczej monograficzne opracowanie problematyki znaczenia normatywnego znamion typu czynu zabronionego. Wyjaśniono w niej, czym są, w jakim pozostają stosunku i jak wykładać tzw. Znamiona technologicznoprawne (określone na zapotrzebowania prawa) oraz znamiona normatywne (określone poprzez prawo). W związku z tym przeanalizowano i rozwikłano mnóstwo problemów prawnokarnych dotyczących m.in.:
semantycznych połączeń jurydycznych pomiędzy prawem karnym i innymi gałęziami prawa,
relacji warunku skrupulatności do warunku komunikatywności zakazu karnego,
wpływu zmiany wykładni na sytuację prawną sprawcy czynu zabronionego,
działania prawa wstecz przy znamionach określających pozakarne stosunki prawne,
błędu co do znamion, których znaczenie zostało określone przez prawo albo na potrzeby prawa.
Tematyka ta została przedstawiona w sposób uniwersalny, stanowiący połączenie wiedzy karnistycznej, teoretycznoprawnej, filozoficznej i lingwistycznej. Omawiane zagadnienia zilustrowano przykładami z orzecznictwa Sądu Najwyższego i Trybunału Konstytucyjnego.
Monografia jest dedykowana równocześnie dla przedstawicieli nauki prawa, jak i dla praktyków rozmiaru sprawiedliwości. Może zainteresować wszelkich tych, którzy szukają pogłębionej refleksji na temat semantycznej strony zakazów karnych i związków prawa karnego z innymi gałęziami prawa.