Wydarzenia prawdziwe, zapamiętane z wrażliwością dwudziestoletniej dziewczyny, Apolonii. Poprzez przyjaciół zwanej Polą. Walka o przetrwanie, stalinowski terror, zmaganie z niewyobrażalną nędzą i głodem, chorobami oraz tęsknotą za ojczyzną - czyli losy rodziny deportowanej na Syberię w 1940 roku. Jednej z wielu polskich rodzin. Wspomnienia wciąż żyją w pamięci i sercu Poli. Może nieco przybladły, niewątpliwie czas zatarł niektóre detaly, częściowo zasnuł mgłą niepamięci, ale całkiem wymazać, wyrzucić ich z serca nie pozwolił. Żywa prawda wciąż pulsuje. Powieść ta to nie tylko ból, strach i łzy - to z reguły WIARA, NADZIEJA I