Poemat będący zbiorem rozmaitych form poetyckich, które ujawniają się w rysunkach, rebusach, figurach tanecznych, notacjach muzycznych, fotografii, lecz też w prozie poetyckiej czy w rożnych formułach zawiązywania wiersza.
konstrukcja książki zbudowana jest wokół luźno potraktowanej mapy nieba. Rolando odwołuje się do 88 gwiazdozbiorów, których znaczenia symboliczne uwarunkowane są religijnie, mitologicznie i kulturowo, i opowiada o nich ponownie w zupełnie swoisty sposób. To również zapis podróży poprzez czas, miejsca i języki w poszukiwaniu nowej formy miłosnej, ciągle dostrajającej się i nigdy ostatecznie nieuchwyconej.