Kierowanie zespołami zróżnicowanymi ze względu na styl życia

Monografia stanowi kontynuację rozważań podjętych w książce części stylu życia jako determinanty pracy w zespole (2020). W tej publikacji, podobnie jak w poprzedniej, autorki zaprezentowały wybrane wyniki prac badawczych zrealizowanych w ramach projektu w Katedrze Zarządzania Zasobami Ludzkimi Wydziału Zarządzania UŁ. Przedstawiły opinie kierowników i pracowników na temat wpływu stylu życia na proces kierowania zespołami. Na podstawie tych badań stwierdziły m.in., iż w miejscach pracy akceptowane są zróżnicowane style życia pracowników, lecz podwładni muszą stosować się do zasad przyjętych w organizacji. Według kierowników i pracowników przełożony nie powinien posiadać prawa do ingerowania w style życia podwładnych. Kierownicy, niezwykle starsi wiekiem i stażem, a także przed 30. Rokiem życia, częściej od pracowników deklarują otwartość na mnogość stylów życia i większą przychylność wobec pracowników. Zaobserwowano jeszcze, iż mężczyźni częściej niżeli kobiety godzą się na uwzględnianie stylu życia w podejmowaniu decyzji dotyczących podwładnych i dają kierownikom przyzwolenie na ingerowanie w tę sferę. Dodatkowo zauważono, iż łatwiej jest kierować zespołami, których członkowie mają podobny styl życia. W mniejszych organizacjach i mniej licznych zespołach kierownicy częściej biorą pod uwagę fason życia podwładnych, a także częściej niż w pokaźnych społecznościach zdarza im się z tego względu podejmować negatywne decyzje.