W książce podjęto ważny problem projektowania badań społeczno-ekonomicznych. Skoncentrowano się na zagadnieniu planowania i organizacji badań empirycznych. Oryginalną cechą jest rozpoczęcie rozważań od paradygmatu teoretycznego leżącego u podstaw sformułowanych celów badania, tez i hipotez, a poprzez to będącego kryterium wyboru narzędzi badawczych.Celem pracy jest prezentacja całościowo procesu badawczego i scharakteryzowanie metod realizacji badań empirycznych stosowanych w obszarze badań społeczno-ekonomicznych, poczynając od zbudowania modelu konceptualnego na podstawie sformułowanych pytań i hipotez badawczych, a następnie ukazanie metod transformacji hipotez badawczych w hipotezy statystyczne, zasad skalowania pojęć, a także zorganizowania narzędzia pomiaru, a także samego pomiaru w terenie, z doborem próby, kontrolą pomiaru i sprawdzeniem spójności wykonanej w wyniku pomiaru bazy informacji włącznie.cykl projektowania badania empirycznego podzielono na 2 fazy: fazę konceptualizacji oraz fazę realizacji. Kluczowy jest cykl konceptualizacji, gdzie wytwarza się model precyzujący sposób rozumienia rzeczywistości poprzez badacza, a na tej podstawie zostają sformułowane hipotezy badawcze. Model konceptualny wymaga zdefiniowania wszelkich pojęć i relacji, co determinuje sposób, w jaki pojęcia i relacje między nimi będą podlegać pomiarowi.W publikacji, obok prezentacji zasad prowadzenia badania naukowego, przytoczono jako przykłady sposoby progresywnania, które miały miejsce w wielu badaniach społeczno-ekonomicznych, jako studium przypadków, zezwalające przybliżyć czytelnikowi realia procesu badawczego i uświadomić, jak przebiegają poszczególne fazy badań empirycznych, których naukowość nie budzi wątpliwości. Książkę grupy autorek ze Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie oceniam jako ważną i atrakcyjną. Odnosi się bowiem do aktualnych problemów, ważnych z naukowego, politycznego i społecznego punktu widzenia. (Z recenzji dr. Hab.