Franceska Michalska urodziła się w 1923 r. Na Wołyniu, kilkanaście kilometrów za niedawno wówczas ustanowioną granicą pomiędzy Polską a ZSRR. Szczęśliwe dzieciństwo w rodzinnej wsi zakończyło się koszmarem głodu, którym dotknięta została cała Ukraina. Potem była zsyłka na kazachski step i nad wyraz długa droga do Polski.
Jej wspomnienia to świadectwo życia w skrajnych, zgotowanych przez historię okolicznościach, świadectwo najpierw dziecka, później dorastającej dziewczyny, wreszcie młodej kobiety, spisane u schyłku życia. Jego warstwę poznawczą doprawdy trudno przecenić.
Poruszająca interpretacja Teresy Budzisz-Krzyżanowskiej zanurza nas w ten skomplikowany świat dzieciństwa i młodości autorki wspomnień.