Co to za czasy (Heraclon)

Napisana ujmującym, ciepłym językiem saga rodzinna, opowiadająca historię matki i córki wobec burzliwych dziejów Polski XX wieku. Wbrew pułapkom losu tworzą kochającą rodzin, patrzą na świat z radością życia.

Od pierwszych słów książki wciągają nas w swój świat. Cz. I Bez pożegnania – w trakcie II Wojny Światowej bohaterki wywiezione zostają z Kresów wschodnich na Syberię. Czas szerokiej próby udaje im się przetrwać dzięki niezwykłemu hartowi ducha matki.

cz. II Szkoła pod Baobabem – bohaterki przedostają się wraz z Armią Andersa do Afryki. Książka pisana z perspektywy córki Kasi, w fantastyczny sposób opowiada o rutynowym życiu Polaków w Ugandzie, fascynującej Afryce i tęsknocie za ojczyzną.

cz. III Koło Graniaste – wymarzony powrót do powojennej Polski i brutalne spotkanie z komunistyczną rzeczywistością. Jednak dzięki sile emocji, wbrew wszystkiemu, życie toczy się dalej… cz. IV Mea Culpa – Polska przełomu lat 50.

i 60., pierwsze lata PRL-u wraz z jego absurdami, ingerencja świata polityki w życie zwykłych ludzi, start Kasi w dorosłe życie, podróże głównej bohaterki z zespołem „Mazowsze". Cz. V Czas darowany nam – „Życie, jakie aby nie było, zawsze jest silniejsze od śmierci" – te słowa Zofii stają się myślą przewodnią dalszych losów Kasi.

Czeka ją praca, podróże, wzloty, upadki, wypadki oraz świeże spotkania i uśmiechy losu. Pełen niełatwych momentów dla Polski rok 1968 w sferze osobistej daje się bohaterkom we znaki. W lata 70. Kasia wchodzi z nadzieją, lecz Jak to się skończy dowiemy się z tomu następnego, pod takim właśnie tytułem.

cz. IV Jak to się skończy – Kasia oddaje się wychowywaniu córeczki, ale tęskni za sceną. Cyklicznie trafia do Paryża, poznaje świat rosyjskich kabaretów, jednak szara polska rzeczywistość stawia ją przed kolejnymi wyzwaniami.

Lata 70., stan wojenny, skomplikowane lata 80., a potem spore nadzieje związane z czerwcem 1989 r. I powracające pytanie: jak to się skończy? cz.VII Co to za czasy – początek nowej rzeczywistości po 1989 r.

w Polsce. W odmienionej, często zaskakującej codzienności, życie Kalczyńskich toczy się dalej. Odchodzą i pojawiają się nowi członkowie rodziny, wracają dawni i przychodzą nowi przyjaciele. Zofia staje u progu sędziwej starości, a Kasia ze zdumieniem przyjmuje nowe życiowe role.

Zaskakujące wydarzenia lat 90., początku XXI wieku, a także kolejnych lat coraz częściej zmuszają je do zadawania pytania: co to za czasy? c.d.n. Jest to znakomicie napisany utwór. Wprost gotowy scenariusz filmowy, pełen cudownych charakterów i sytuacji chwytających za gardło.

Rewelacja!!! aromat książki, jej niezwykła pasja, koloryt, emocje, wiarygodność są mi bliskie i wywołują olbrzymie doznania. Jerzy Antczak