Do późnego średniowiecza dominowały rany zadawane bronią białą, wraz z pojawieniem się prochu strzelniczego zwiększyła się energia zadawanych obrażeń, a poprzez to ich rozległość,, a także pojawił się nowy czynnik - wysoka temperatura. W dobie rozkwitu przemysłu ciężkiego masowym problemem stały się wypadki przy pracy, natomiast z postępem motoryzacji przybyła spora ilość pacjentów poszkodowanych w wypadkach drogowych. Ciężkie obrażenia ciała wydają się kompletnie nieprzewidywalne jednocześnie ze względu na ich rozległość, przeróżne czynniki sprawcze, czas zdarzenia i transportu do szpitala, jak i wyjściowy stan pacjenta w momencie zdarzenia i jego obciążenia chorobowe. Mimo iż każdy uraz jest inny, progresywnanie w większości przypadków powinno być zgodne z wytycznymi i algorytmami. „Ostre stany zagrożenia życia w obrażeniach ciała" to skarbnica wiedzy o innowacyjnaniu ratunkowym w różnych stanach zagrożenia życia związanych z urazami. Jednorodny układ rozdziałów obejmujący medyczne czynności ratunkowe w części przedszpitalnej, leczenie ratunkowe w Szpitalnym Oddziale Ratunkowym i specjalistyczne leczenie w docelowym oddziale szpitalnym pomaga w poruszaniu się po znacznej tematyce. Autorami są wybitni specjaliści, znawcy tematu, nauczyciele akademiccy i doświadczeni praktycy. Książka jest znakomitym źródłem wiadomości z zasady dla osób przygotowujących się do egzaminu specjalizacyjnego z medycyny ratunkowej, chirurgii czy ortopedii, a także lekarzy pracujących w Szpitalnych Oddziałach Ratunkowych i Centrach Urazowych. Powinna również zainteresować studentów medycyny.