postępowanie paliatywne w opiece perinatalnej Książka stanowi niepowtarzalne połączenie praktycznego podręcznika jak progresywnać z nieuleczalnie chorym albo skrajnie niedojrzałym noworodkiem i jego rodziną (opieka perinatalna, dawkowanie leków, formalności, zagadnienia prawne) z rozprawą etyczno-filozoficzną (rozważania filozofów z najróżniejszych epok o przemijaniu, dysputa o uporczywej terapii, najnowsze wyniki badań z dziedzin psychologii i socjologii).
Autorzy pochodzą z odmiennych światów, ale ich spojrzenia na omawiane tematy genialnie się uzupełniają. Radość i nadzieja narodzin stykają się czasem z rozpaczą i lamentem. W takich chwilach śmierć wydaje się czymś nienaturalnym.
Wielu chciałoby od niej uciec w przekonaniu,technika pozwoli im przesunąć granicę między życiem a śmiercią i umożliwi wstrzymanie nieubłagalnego jak dotąd czasu.,,Wszechpotężna medycyna" trwając w uporze, aby zwalczyć śmierć, stosuje praktykę daremnego przedłużania życia.
Książka podejmuje odważne wyzwanie. Demonstruje bowiem, że pragnienie przedłużania życia za wszelką cenę może być paradoksalnie wyrazem zaprzeczenia człowieczeństwa osoby ludzkiej. Tylko prawdziwa sztuka medyczna może przywrócić człowiekowi jego człowieczeństwo.
Dr n. Hum. Sławomir Szczepaniak, Monografia ta powinna istotnie zainteresować lekarzy specjalistów, pielęgniarki, położne, fizjoterapeutów i psychologów, którzy chcieliby poznać, a następnie wdrożyć zasady innowacyjnania paliatywnego w swoich miejscach pracy.
Teksty dadzą im przede wszystkim poręczne wskazówki do działania rozpisane na poszczególne okresy życia tej oryginalnej grupy noworodków. Książka skierowana jest na dodatek do osób pracujących w hospicjach perinatalnych i domowych.
Może także być pomocna dla wykładowców filozofii i etyki, a także studentów zainteresowanych tą wąską i równocześnie tak niezwykle nieprzystępną dziedziną medycyny. Dr hab. N med., prof. IMiD Magdalena Rutkowska, Pochylając się nad noworodkiem na oddziale intensywnej terapii, który umiera lub który umrze wkrótce w hospicjum stacjonarnym, bądź w domu powinniśmy przywoływać w myślach treści rozdziałów tej książki.
idealnie przypasowani, przez redaktorów naukowych, autorzy o rozmaitych specjalnościach, przekazują nam bardzo skomplikowane niejednokrotnie treści filozoficzne (o umieraniu, cierpieniu rodziców dzieci z wadami rozwojowymi i z niepełnosprawnością, na granicy przeżywalności i z ciężkimi uszkodzeniami mózgu) w sposób jasny i przystępny.
dużo rozdziałów zawiera znaczny ciężar edukacyjny. To niezwykle ważna pozycja na półkach wydawnictw medycznych, która powinna być dostrzeżona i nieraz brana do ręki. Książka stanowi gotowy podręcznik do nauczania etyki medycznej, która mam nadzieję już wkrótce stanie się obowiązkowym, a nie tylko fakultatywnym, zajęciem na uczelniach medycznych.
Warto przeczytać tę monografię także dlatego, iż w wielu momentach wzrusza i uczy zachowań empatycznych. Zmusza również do zastanowienia się nad tym, co wykonujemy codziennie naszym i zdaniem innych - poprawnie, ale co można zrobić z pewnością lepiej, może inaczej.
Zastanówmy się też, czy w centrum naszego zainteresowania jest za każdym razem, oczywiście chore dziecko, ale czy bez dwóch zdań w dodatku rodzice, dając im nadzieję, która przychodzi z drugim człowiekiem - z nami.nakłaniam do lektury, książki której recenzowanie było dla mnie zaszczytem.
Prof. Dr hab. N. Med. Maria Katarzyna Borszewska-Kornacka,