liczba stron: 335 / Okładka: Twarda / Format: 15x21 cm / Rok wyd: 2019 Opisana historia inicjuje się około 1240 roku gdy na tronie Polski zasiada Bolesław Wstydliwy, jego żoną jest święta Kinga. Ludmiła jest bogatą dziedziczką.
Odkąd została sierotą, o jej losie decydują stryjowie, którzy za wszelką cenę chcą ją wyswatać. Żeby uciec od nie chcianego związku, dziewczyna broni się w murach witowskiego klasztoru, który wkrótce zdobywają Tatarzy.
Zostaje wzięta w jasyr, a następnie wraz z innymi jeńcami odbita poprzez wojska wojewody krakowskiego. W obliczu zagrażającego niebezpieczeństwa postanawia jechać do posiadłości swej przyjaciółki Elżbiety, aby ją ostrzec.
Niestety, los jest dla pań okrutny. Tatarzy napadają także na zamek w Żegańcu. Żeby ratować przyjaciółkę z tatarskiej niewoli, Ludmiła wyrusza w niemal samobójczą misję, której tłem stają się najważniejsze wydarzenia polityczne w barwnej, multikulturowej Mongolii wnuków Czyngis-chana.
Obcina sobie warkocze, aby udawać genueńskiego pachołka, a potem sama rozporządza swoją ręką rozkochany tatarski rycerz godzi się choćby na chrześcijański ślub. Deotyma wykazuje się zapewne dzięki dwuletniemu zesłaniu w głąb Rosji, na którym towarzyszyła ojcu po powstaniu styczniowym rozległą wiedzę o historycznej cywilizacji Mongołów.
Na tej podstawie kreuje fabułę o wielkim rozmachu geograficznym.