Mnich (Bartoś Tadeusz)

Jan ma dwadzieścia lat i postanawia wszystko zostawić. Porzuca studia, rodzinę, znajomych, pakuje do plecaka kilka najpotrzebniejszych rzeczy i odchodzi. Chce być radykalny. Rozpiera go duma z decyzji porzucenia wszelkiego. Chce rozstrzygnąć ostatecznie o swym losie, ulokować siebie po dobrej stronie świata, ofiarując Bogu wszystko. Zostać mnichem, nieść dobro i pomoc. Wstępuje do klasztoru kartazów i zmienia imię na Benedykt.
Rzeczywistość nie jest jednak tak samo czysta jak przekonania młodego duchownego. Widzi wokół siebie narastającą pustkę wewnętrzną, wydrążenie z życia, które znajduje religijne uzasadnianie w teoriach teologicznych i mistycznych.
Tadeusz Bartoś - w swojej pierwszej powieści - opisuje bohatera od początku jego drogi w katolickim zakonie, prezentuje sposoby zaangażowania, czy może raczej "wkręcenia" go w tryb życia, postrzegania świata, który jest tak dominujący, iż nie znajduje alternatywy - jawi się jako jedyny znany, a przez co też jedyny optymalny. Opisuje także kolosalne rozczarowanie. Proces przenikania do świadomości Benedykta komponentów krytycznych, kwestionujących totalną, przytłaczającą prawdę religijnego uwiedzenia. Drogę do postanowienia, żeby opuścić tę zgubną, manipulacyjną, zamkniętą grupę religijną.
Tadeusz Bartoś - filozof, wykładowca akademicki, autor książek o filozofii i o religii. W filozofii interesuje go historia myśli metafizycznej, widzianej zwłaszcza z perspektywy jej przezwyciężenia w pismach Fryderyka Nietzschego i Martina Heideggera. W publicystyce społecznej koncentruje uwagę na społecznych uwarunkowaniach funkcjonowania Kościoła katolickiego. Bada krytycznie doktrynę chrześcijańską, jej wpływ na funkcjonowanie społeczności religijnych. Opublikował szereg książek, pomiędzy innymi Jan Paweł II. Analiza krytyczna, Wolność równość, katolicyzm, Koniec prawdy absolutnej. Tomasz z Akwinu w epoce późnej innowacyjności. Jedenaście lat temu opuścił zakon dominikanów.