Trzy nietuzinkowe kobiety po siedemdziesiątce, błękitne morze i weekend, który odmieni ich życie. Jude, apodyktyczna perfekcjonistka, była kiedyś nad wyraz znaną restauratorką. Wendy to pisarka i zarazem sławna feministka, a o narcystycznej Adele artystyczny świat zapomniał już wieki temu.
Wszystkie trzy kobiety spotykają się w domu zmarłej przyjaciółki Sylvie, który mają razem przygotować do sprzedaży. Od razu pokazują się ich prawdziwe charaktery, odżywają bolesne wspomnienia, wcześniej ukryte dzięki kruchej równowadze, jaką do ich relacji wprowadzała nieżyjąca już koleżanka.
Nieproszeni goście i nadmiar wina prowadzą do burzliwego – dosłownie i w przenośni – wieczoru, który okazuje się prawdziwą kulminacją tej tragikomicznej psychodramy. 'Każda z nich' opowiada o starzeniu, ale też o dojrzewaniu.
O tym, co dzieje się, gdy wychodzą na jaw kłamstwa, którymi karmimy siebie i innych. A także o tym, co w życiu ważne, a co drugorzędne. Jest pełną celnych obserwacji, drapieżnie zabawną i czułą, ale nie czułostkową, opowieścią o prawdziwej – mimo wszystko – przyjaźni.
''Każda z nich' ukazuje starość jako okres buntu, a nie zastoju, okres ciągłej walki ze światem i ze sobą (…). Mamy tu nawiązania do 'Kto się boi Virginii Woolf?' Albeego – na przykład w przypomnieniu, iż starzenie się jest bolesne także dlatego, iż pogłębia się przepaść pomiędzy tym, jak postrzegamy siebie, a jak widzą nas inni (…).
Powieść zyskuje perfekcyjny, ożywczy, szczery charakter dzięki czemu, że postaci są tak niezwykle (czasem katastrofalnie) żywe i bardziej niż śmierci boją się obojętności świata.' Sara Collins, 'The Guardian' 'Wood obrazowo opisuje przeszłość tych trzech dziarskich pań, jej powieść zachwyca głębokim symbolizmem, zgrabnymi zmianami punktów widzenia, bystrze zaobserwowanymi szczegółami (…).
Te kobiety pokazują nam, iż zmiana i rozwój są możliwe w każdym wieku (…). 'Każda z nich' to pełne współczucia przesłanie o konieczności akceptowania odmiennej natury innych ludzi (…). Ta mądra, zabawna powieść pomoże wam zrozumieć siebie.' Martin Chilton, 'The Independent' 'Wood znajduje piękną równowagę pomiędzy swoimi trzema bohaterkami, przedstawiając z ich najróżniejszych punktów widzenia teraźniejszość i wspólną przeszłość.
Różnica między postrzeganiem siebie poprzez każdą z postaci a widzeniem jej przez przyjaciółki jest zręcznie odmalowana. Jest to boleśnie komiczne,nieraz też wzruszające (…). Wood należy się pochwała za poważne podejście do żeńskiej przyjaźni i za bycie zjadliwie uczciwą – w tej przenikliwej psychologicznie książce nie ma ani jednego ckliwego zdania.' Holly Williams, 'The Observer' Powyższy opis pochodzi od wydawcy.