Książka gromadzi charakterystykę monografii naukowych i podręczników wydanych przez szanowane w latach 80. XX wieku wydawnictwa, dokonaną z perspektywy recenzenta. Będąc przeglądem głównych paradygmatów naukowych charakterystycznych dla powojennego okresu rozwoju polskiej psychologii, jest zarazem dokumentem historii nauki polskiej tamtych czasów. Autor nawiązuje w niej do nad wyraz dynamicznego okresu rozwoju psychologii i nauk pokrewnych, gdyż był to czas bardzo znamienny nie tylko dla polskiej psychologii naukowej (był początkiem dominowania nowego paradygmatu psychologii poznawczej, a także był związany ze zmianą pokoleniową wykładowców na polskich uniwersytetach). Książka składa się z czterech rozdziałów - uwzględniających rozmaite paradygmaty, jakie funkcjonowały wówczas w środowisku naukowym i dydaktycznym uczelni wyższych: I. Paradygmat „Mistrza" - przedstawiający sylwetki niektórych ówczesnych uczonych; II. Paradygmaty dydaktyczne - uwzględniają ce dorobek teoretyczny i wydawniczy podręczników akademickich i monografii naukowych; III. Paradygmaty nauk pokrewnych psychologii - obejmujące wydawnictwa naukowe z dziedziny filozofii, socjologii, pedagogiki, medycyny, które wchodziły w zakres kształcenia psychologów i współpracy w ramach psychologii stosowanej; IV. Paradygmaty interdyscyplinarne - pokazujące monografie z dziedziny filozofii, pedagogiki, socjologii, medycyny, ergonomii itp., w których psychologowie są współautorami. Adresatami publikacji są głównie psychologowie akademiccy i studenci tego kierunku, lecz także innych dyscyplin naukowych, jak np.: pedagogika, socjologia, filozofia, medycyna.