XXI wiek to czas szybkiego tempa postępu cywilizacyjnego, wdrażania w życie nowych technologii i nowych jakościowo relacji społecznych. Nie byłoby to jednak realne bez pracy, której współczesny człowiek poświęca dużo czasu (), w rezultacie czego brakuje mu go równocześnie dla siebie, jak i osób z najbliższego otoczenia, co z kolei determinuje w pokaźnym stopniu zachowania społeczne. Taki stan nieraz stwarza stres i zmęczenie, a to prowadzi do wielu kryzysów, z którymi na początku można sobie poradzić, lecz w miarę ich narastania staje się to coraz trudniejsze i powoduje dużo konfliktów, o różnorakim podłożu i zabarwieniu emocjonalnym, dotyczących kwestii codziennego życia zawodowego, rodzinnego, a także relacji społecznych, tak interpersonalnych, jak i instytucjonalnych. W pewnym momencie nie ma już choćby nadziei na poprawę sytuacji. Konieczne jest wówczas uzyskanie wykwalifikowanej pomocy i wsparcia społecznego, w tym wsparcia w drodze mediacji sądowych, a także interwencji kryzysowej. Stąd też w świecie wielu konfliktów i kryzysów problematyka ta nabiera szczególnego znaczenia i staje się ważnym zagadnieniem w sferze nauki i praktyki społecznej ().
Recenzowana monografia z całą pewnością poszerza wiedzę równocześnie o mediacjach sądowych, jak i interwencji kryzysowej, konkretnie ją osadzając w praktyce społecznej i obowiązujących w tym zakresie przepisach prawa. () Jest wartościową publikacją i zalecam jej lekturę specjalistom, którzy na co dzień stosują w praktyce mediacje sądowe, a także podejmują interwencje kryzysowe.
Z recenzji dr. Hab. Andrzeja Urbanka, prof. AP