Głównym celem badawczym pokazujenej monografii jest rozstrzygnięcie pytania, czy wartość normatywna przepisów formujących kompetencje regulacyjne Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego i Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego w zarządzaniu ryzykiem systemowym uzasadnia pozytywną prognozę, co do efektywnego przeciwdziałania podobnym zjawiskom jakim był kryzys subprime.
Założono bowiem, że tylko zrozumiała, jednoznaczna oraz pragmatyczna (także na poziomie egzekucyjnym) regulacja prawna może gwarantować ochronę wspólnotowych wartości z bezpieczeństwem rynku finansowego na czele.
Co więcej, zależność ta działa także odwrotnie " przepisy, których wartość normatywna jest ograniczona albo w ogóle wątpliwa, rzeczywistych gwarancji dla zabezpieczenia tych wartości dostarczyć nie mogą, wytwarzając regulację fasadową, a nawet krzywdzącą, bo kreujejącą tylko złudzenie zabezpieczenia systemu finansowego.
Dlatego oczekiwanie co do wydajności instrumentów nadzorczych pozostających w dyspozycji ERRS i EUNB powinno posiadać rzetelne pokrycie w przepisach, które byłyby w stanie zagwarantować, że wspomniane instrumenty będą faktycznie wydajne " jednocześnie na poziomie makro-, jak i mikroostrożnościowym, a także w sytuacjach najpoważniejszych zagrożeń tak dla całego systemu finansowego, jak i poszczególnych jego części.