Zestaw farb akrylowych - WWII JAPANESE COCKPITS SET 7233 (mig)

Artykuł modelarski dedykowany dla osób powyżej 8 roku życia.
Aotake jasna, srebrna powłoka została opracowana jako środek antykorozyjny na początku lat 30. Ubiegłego wieku do użytkowania w przemyśle lotniczym. Japończycy, otoczeni słoną wodą i mający największą na świecie flotę lotniskowców, rewelacyjnie zdawali sobie sprawę ze znaczenia odporności na korozję. Japończycy mieli też dość unikatowe podejście do projektowania i budowy swych samolotów. W przeciwieństwie do samolotów budowanych dla sił powietrznych innych krajów, japońskie samoloty były budowane z myślą o długiej żywotności. Budowano je ręcznie, jak szwajcarskie zegarki. Jednakże standardy te uległy pogorszeniu, gdy po rozpoczęciu wojny na Pacyfiku przemysłowi postawiono obszerniejsze wymogi, użytkowanie podkładów aotake trwało niemal do końca wojny. Nic nie konserwowało metalu lepiej. Ale obok tej typowej farby użytkowano dodatkowo Hairanshoku do powierzchni np. Kokpitów samolotów. Olive brown. To jedna z barw użytkowana przez lotnictwo Imperial Japanese Army do malowania wewnętrznych powierzchni samolotów. Wbrew błędnym przekonaniom w latach 30. I 40. XX wieku Japończycy wyprzedzali mnóstwo innych narodów w niektórych dziedzinach innowacji i technice. Powszechnie znane są udoskonalone japońskie torpedy rodzaju "long lance", lepsza optyka, łodzie podwodne o sporym zasięgu i myśliwcu Zero, który w 1941 r. Przeważał nad wszystkimi innymi samolotami. Znamiennym wynalazkiem jest jeszcze aotake. Ta uderzająco jasna powłoka została opracowana jako środek antykorozyjny na początku lat 30. Ubiegłego wieku do stosowania w przemyśle lotniczym. Japończycy, otoczeni słoną wodą i mający największą na świecie flotę lotniskowców, idealnie zdawali sobie sprawę ze znaczenia niepodatności na korozję. Japończycy mieli także dość unikatowe podejście do projektowania i budowy swych samolotów. W przeciwieństwie do samolotów budowanych dla sił powietrznych innych krajów, japońskie samoloty były budowane z myślą o długiej żywotności. Budowano je ręcznie, jak szwajcarskie zegarki. Chociaż standardy te uległy pogorszeniu, gdy po rozpoczęciu wojny na Pacyfiku przemysłowi postawiono większe oczekiwania, wykorzystywanie podkładów aotake trwało niemal do końca wojny. Nic nie konserwowało metalu lepiej. Ale obok tej standardowej farby wykorzystywano też Hairanshoku do powierzchni np. Kokpitów samolotów.