Nieskończona genesis literatury światowej

Książka otwiera przed polskim czytelnikiem świat wyobraźni autorów postkolonialnych, którzy odsłaniają źródła własnego pisarstwa, zmagania z językiem oraz dylematy tożsamości charakterystyczne dla obszarów (post)imperium. Pochodzące z przeróżnych krajów i kontynentów literackie zapisy doświadczeń związanych z rozpadem europejskich potęg kolonialnych, świadectwa napięć istniejących pomiędzy kulturą metropolii a tradycją rdzenną łączy pewna wspólnota wrażliwości obejmująca sfery polityki, środowiska naturalnego czy kulturowej ekologii, odnoszącej się do przestrzeni wpisanych w lokalne idiomy, rytuały i praktyki społeczne. Rozpoznawalne głosy takich twórców, jak Jamaica Kincaid, Amitav Ghosh, V.S. Naipaul, Chinua Achebe, Ngũgĩ wa Thiong’o, Wole Soyinka, George William Lamming, Derek A. Walcott, Wilson Harris, Nadine Gordimer – ukształtowane przez poczucie deprywacji lokalności i podmiotowości, a zarazem zadomowienia i pełnoprawnego obywatelstwa – poddają literaturę światową procesowi dekolonizacji i swoistej prowincjonalizacji, modyfikując tym samym właściwe jej geografie, kanony i poetyki. Tomasz Bilczewski – profesor i prodziekan Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, kierownik Katedry Międzynarodowych Studiów Polonistycznych, dyrektor Centrum Studiów Humanistycznych. Zajmuje się komparatystyką, przekładoznawstwem i humanistyką medyczną. Autor książek: Komparatystyka i interpretacja. Nowoczesne badania porównawcze wobec translatologii (2010); Niewspółmierność. Perspektywy nowoczesnej komparatystyki (autorska antologia, 2010); Porównanie i przekład. Komparatystyka pomiędzy tablicą anatoma a laboratorium cyfrowym (2016). Współautor opracowań: Wiek teorii. Sto lat postępowego literaturoznawstwa polskiego (2020); Światowa historia literatury polskiej. Interpretacje (2020); The Routledge World Companion to Polish Literature (2022). Współredaktor naukowy linii „Hermeneia". Wykładał i prowadził projekty badawcze na uniwersytetach amerykańskich i europejskich. Dorota Kołodziejczyk – anglistka, komparatystka, translatolożka, doktor hablilitowana na Uniwersytecie Wrocławskim, gdzie kieruje Centrum Badań Postkolonialnych w Instytucie Filologii Angielskiej, a także Akademickim Centrum Badawczym Ex-Centrum Olgi Tokarczuk na Wydziale Filologicznym. Członkini Rady Naukowej Centrum Badań Dyskursów Postzależnościowych. Jej zainteresowania badawcze obejmują przeważnie literaturę i teorię postkolonialną oraz teorię i praktykę przekładu literackiego i kulturowego. Ostatnio opublikowała m.in. New Nationalisms: Sources, Agendas, Languages. An Introduction (z Siegfriedem Huigenem, we współredagowanym dla Cambridge University Press numerze specjalnym „European Review" 2021, Vol. 4); Through the Iron Curtain: The Geopolitics of Writing in Eastern Europe (z Mirją Lecke, w: The Palgrave Handbook of Cold War Literature, red. Andrew Hammond, 2020); Postcolonial Perspectives on Postcommunism in Central and Eastern Europe (tom współredagowany z Cristiną Şandru, 2016 [2018]). Członkini rady redakcyjnej kolekcji „New Comparisons in World Literature", Palgrave Macmillan