Kusza zwana w Europie Zachodniej balistą w Polsce nazywana była samostrzałem albo strzelbą i była w XV wieku najpopularniejszym typym broni strzeleckiej. Łuczysko kuszy późnośredniowiecznej nawiązywało budową do łuku złożonego. Składano je z kawałków drewna, rogu, fiszbinu, skóry i ścięgien zwierzęcych, nieraz pokrywano korą brzozową i pokostowano bądź malowano.
informacje technologiczne:
Długość: 78 cm
Szerokość: 53 cm
Waga: 1,5 kg
Kusza ta wyekwipowana jest w pocisk, tzw. Bełt. Zawiera wszystkie podstawowe komponenty takie jak: łuczysko, cięciwa, łoże, orzech i spust. Energia wylotowa pocisku z kuszy była od 3,3 do 10 razy pokaźniejsza od energii strzały z łuku. Prędkość początkowa wynosiła 150 m/s. Donośność sięgała 400 metrów, a w odległości 200 metrów bez problemów przebijała stalową zbroję.
Replika produkowana jest z drewna i stopu cynku i aluminium.
(AG3F.01)
Materiał:
stal, drewno
Producent: WŁOCHY