Michorzewski – uske (Soliton)

Album pokazuje trzynaście utworów, do których słowa napisał poeta i tekściarz rockowy w jednej osobie, Andrzej Marek Michorzewski, a muzykę ułożył Roman Uske, który od czterech dziesięcioleci związany jest z zespołem muzycznym Bez Idola, działającym w nurcie poezji śpiewanej. Współpraca tych dwóch osób, reprezentujących zdawałoby się dwa szczególnie odległe od siebie gatunki muzyczne, zrodziła w efekcie powstanie kilkudziesięciu utworów muzycznych, z których niepokaźny wycinek został nagrany na tej płycie. Prezentowane piosenki są tematycznie i stylistycznie szczególnie przeróżne. Zespół zabiera słuchacza w sentymentalną podróż nieistniejącą już kolejką wąskotorową do prowincjonalnego Lubrańca na Kujawach, gdzie można zżerać się... Oczami. Opowiada o sympatycznej parze, Hani i Emilu, pijącej z miłością z jednej butelki; o pewnej dziewczynie z czarnym parasolem, której szelestu sukni słuchają tylko ludzie smutni; o chłopaku żyjącym gdzieś na walizkach, i gryzącej go tęsknocie za kiszonymi ogórkami; o kroplach do oczu miętowych i żalu w butelce szczelnie zamkniętym i jeszcze o człowieku z tynkiem na posiniałych wargach, czyli o ofierze nieszczęśliwej miłości. Bez Idola w swych piosenkach dotyka w dodatku spraw nieprzystępnych. Przypomina spalone chaty na Wołyniu, młodego chłopca w błękitnym hełmie, który zginął na kijowskim Majdanie od kuli snajpera, o pewnym Marku co został tylko w tykaniu zegarków i na dno piekła spadł, i też o marcowej prawdzie, co wyjdzie na jaw sto lat później. A jeśli coś pójdzie nie tak, to za każdym razem będzie można się wypłakać w tym domu zapłakanym, wszak... Płacz jest muzyką zwiewną, a strażaki...? - strażaki paliwajut pianu... U!