Ośmioletnia Claudia dorasta w Kolumbii w latach 90. Wiedzie beztroskie dzieciństwo w szczęśliwej rodzinie. Niestety szczęśliwej tylko z pozoru. Dziewczynka nie ma rodzeństwa, a matka jest centrum jej wszechświata.
Ojca rzadko widuje, gdyż spędza on dni na prowadzeniu rodzinnego supermarketu wraz z siostrą, która niedawno wyszła za mąż za młodszego mężczyznę. Nagły gorący romans wprowadza matkę Claudii w stan ekscytacji, a jego tak samo nagły koniec pogrąża ją w depresji.
W ulepszone dni spędza czas na czytaniu magazynów poświęconych stylowi życia celebrytów, gotowaniu posiłków i pielęgnowaniu swej ogromnej serii roślin. Im bardziej matka Claudii jest zajęta sobą, tym bardziej córka pragnie miłości i uwagi.
Powieść przypomina czytelnikom, iż dzieci są w stanie rozpoznać nad wyraz złożone sytuacje i dynamikę świata dorosłych, choćby jeśli nie mogą ich w pełni zrozumieć. „Otchłanie" to psychologiczna powieść o tym, jak rodzina może się rozpaść, pozostając razem.
prezentuje sprzeczności dzieciństwa; jego kruchość, a zarazem niezwykłą niepodatność. Dotyka także tematu traum i obsesji, które jedno pokolenie dziedziczy, a potem przekazuje następnemu. „Otchłanie" podbiły serca jury nagrody Alfaguara.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.