Powieść Sedno rzeczy (1914) to jedno z najważniejszych dzieł Natsume Sōsekiego. Jej narrator, student uniwersytetu w Tokio, wspomina swą znajomość ze starszym od siebie, intrygującym mężczyzną, którego tytułował mianem Sensei (Mistrz). Próbował zrozumieć przyczyny jego samotniczego trybu życia i izolowania się od świata, ale dopiero z treści sporego pożegnalnego listu, który otrzymał od Senseia, mógł poznać jego tajemniczą, bolesną przeszłość, powód moralnych rozterek i ostatecznej decyzji. Subtelną analizę psychologiczną głównych postaci powieści autor związał z wydarzeniami historycznymi – końcem ery Meiji, wielkiego przełomu w dziejach Japonii, którego Sōseki był świadkiem i bacznym obserwatorem. Sedno rzeczy, publikowane niejednokrotnie w świecie pod oryginalnym tytułem Kokoro, zostało przetłumaczone na niemało języków obcych, a w Japonii inscenizowano je w teatrach, filmowano i wykorzystywano jako podstawę fabuł mangi i anime.