Papuga i ratlerek

Zbiór szykownej, erudycyjnej i poruszającej prozy Michała Głowińskiego, jednego z najwybitniejszych polskich humanistów. Opowiadania Głowińskiego pokazują, iż tak głębokie zaangażowanie w rejestrowaniu świata dziś już się nie zdarza w literaturze.

W jego tekstach ożywają dawni nauczyciele akademiccy, koledzy z roku, profesorowie czy przypadkowo spotkani przechodnie. Twórczym impulsem do snucia historii może stać się wycinek prasowy, spotkanie starej znajomej na poczcie czy nowe, zaskakujące zastosowanie słowa w tekście.

Żywy, aktywny i wciąż poszukujący intelekt Michała Głowińskiego najdrobniejsze zdarzenie codzienności potrafi umieścić w szerokim kontekście społecznym, historycznym i ludzkim. Opowieść o wycieczce z koleżanką na daleką Pragę "w czynie społecznym" staje się pretekstem do aktualnej jak nigdy refleksji o przyzwoitości i wstydzie.

Wizyta u fryzjera okazuje się być perfekcyjną okazją do przyglądania się niezmiennej zgubności stereotypów. Kiczowaty obraz okładki magazynu wydanego w czasach głębokiego stalinizmu nakłania do odbycia podróży do dawno nieodwiedzanych miejsc.

Ale niezmiennie w centrum zainteresowania Głowińskiego pozostaje człowiek – z jego ułomnościami, słabościami i nieoczywistym atrakcyjnem. W kinie, w sklepie, przed półką z gazetami – nie przestaje przyglądać się sobie i ludziom z dystansem i życzliwą refleksją.

Zbiór został wzbogacony tekstami o charakterze felietonów i małych esejów, w których wynajdziemy rozważania o języku, poezji, jakości współczesnej prozy, a choćby architekturze. Poznajemy w nich Głowińskiego jako pełnego dystansu do siebie akademika, a przy tym czujnego humanistę, produktywnego obserwatora i niezastąpionego komentatora.

Powyższy opis pochodzi od wydawcy.